فرشها و فرشهای ایرانی از انواع مختلف به طور موازی توسط قبایل عشایری ، در کارگاه های روستا و شهر و کارخانه های دربار سلطنتی به طور یکسان بافته می شدند.

به این ترتیب ، آنها خطوط مختلف و همزمان سنت را نشان می دهند و تاریخ ایران و اقوام مختلف آن را بازتاب می دهند. فرشهای بافته شده در کارخانجات دربار صفوی اصفهان در طول قرن شانزدهم به دلیل رنگهای دقیق و طراحی هنری مشهور هستند و امروزه در موزه ها و مجموعه های خصوصی در سراسر جهان به فروش می روند.

فرش های بافته شده در شهرها و مراکز منطقه ای مانند تبریز ، کرمان ، مشهد ، کاشان ، اصفهان ، نائین و قم با تکنیک های خاص بافندگی خود و استفاده از مواد ، رنگ ها و الگوهای با کیفیت بالا مشخص می شوند.

کارخانجات شهرکی مانند تبریز نقش مهمی در احیای سنت فرش بافی داشته اند. 

فرش های بافته شده توسط دهکده ها و اقوام مختلف ایران با پشم ریز ، رنگهای روشن و بکر و الگوهای خاص و سنتی آنها متمایز است. بافندگان روستایی عشایری و کوچک ، اغلب فرش هایی با طرح های جسورانه تر و بعضاً درشت تر تولید می کنند